Oharra: adi sarreren inguruko informazio honi
Estreinaldia Euskadin.
Lanak eraiki-suntsitu kontzeptuta du sorgune. Aldi berean hasiera eta amaiera den leku bat; identitatea gauzen presentzia eta forma gisa, edo horren kontrakoa erabat.
Lana sinbologiaren munduan dabil, sinbologia maiz erasokor eta maiz eder eta ia erlijiosoaren munduan. Nahaste-borrastea.
Arrakala batetik sortzen da, ukaldi batek sorrarazitako paisaia arraro bat, garunari kanpotik edo urrunetik begiratuko bagenio bezala. Gelditzeko bezain suntsitzaile den talka bat. Orduan, lanak energia-uholde indartsu baten fantasiak eta errealitateak planteatzen ditu, non logikak ez baitu zentzurik, eta zentzuzkoa munduari begira egotea bihurtzen da, nola mugitzen den ikustea. Planteatzen du zer gertatzen den ukaldiaren baitan.
Fisikotasuna da motiboa, eta azken urte hain aldakorrek orain adieraziko dudana ekarri dute; horren kontra ez, hutsetik abiatuta adieraziko dudana. Gorputzaren lastertasunak eskatzen duena eta adierazteko gai dena.
Lan hain fisiko honetan, izan nintekeen mentalena izan naiz.
Sormena eta interpretazioa: Daniel Abreu. Musika: Fennesz. Argiaren disieinua: Irene Cantero. Eszenografia: Dácil González, Igor Calonge, Irene Cantero y Daniel Abreu. Argazkia: Jesús Robisco. Laguntzen du: Espacio de creación artísitica el Graner y Centro de Danza Canal. Iraupena: 45 min.
Informazio gehiago: Daniel Abreu